O NAS
Rys historii idei powstawania przedszkoli
Ochronka - wczesnoszkolna forma przedszkola, instytucja filantropijna o charakterze opiekuńczym
Przedszkole - instytucja opiekuńczo- wychowawcza dla dzieci od 3 roku życia do chwili pójścia do szkoły. Zadania przedszkoli obejmują odpowiedni rozwój fizyczny , umysłowy , psychiczny , przystosowanie dożycia w społeczeństwie , rozwój emocjonalny , wyrównywanie różnic , przygotowanie dziecka do nauki w szkole oraz pomoc pracującym rodzicom. Przedszkole jest dla dziecka pierwszym etapem na drodze edukacyjnej , gdzie kształtuje się impulsy i chęć do poznawania , nauki i własnego rozwoju .
Od zarania czasów opieką , wychowaniem mniejszej lub większej grupy dzieci zajmowali się starsi plemienni , wyznaczone osoby , mamy , babcie , sąsiadki , guwernantki. Jednak w wyniku rozwoju społeczno - gospodarczego całych narodów i krajów i wynikającej z tego konieczności podjęcia pracy przez kobiety - matki , babcie wykształciła się wczesna forma przedszkola , którą przyjęło się nazywać ochronką. Ochronki miały charakter dobroczynny , były zakładane w celu opieki i wychowania małych ubogich dzieci pracujących rodziców . Często pełniły rolę pierwszej placówki oświatowej wyposażającej dzieci w potrzebną wiedzę dla przyszłych pracowników np. w ówczesnej Anglii można było zatrudniać już dzieci powyżej 10 roku życia . Funkcjonowały ok. 10-12 godzin dziennie. Taką ochronkę , która miała dzieci uczyć i pracować w Anglii w 1816 roku stworzył Robert Owen.
Działalność ochronek na kontynencie w Europie zainicjował Jan Fryderyk Oberlin. Niedaleko Strassburga w wiosce Bau-de-la w 1769 założył pierwszą ochronkę wychowawczą , gdzie zaczęto uczyć zasad zachowania , moralności , dbano o mowę ojczystą , uczono już pisać i czytać , kształtowano umiejętności manualne .
Pierwsze ochronki w Polsce zaczęto zakładać na początku XIX wieku z inicjatywy instytucji filantropijnych. W 1830 roku z inicjatywy Fryderyka Skarbka w Warszawie powołano Instytut dla Moralnie Zaniedbanych Dzieci z dyrektorem Stanisławem Jachowiczem pedagogiem i bajkopisarzem. Natomiast ochronkę pod kierownictwem pedagoga Teofila Stanisława Nowosielskiego otworzono w 1937roku.
Pierwsze przedszkole zwane Kindergarten /tzw. ogrody dziecięce , ogródki freblowskie / utworzył Friedrich Fröbel teoretyk wychowania przedszkolnego. Ogródki miały być podstawą do przygotowania dzieci do szkoły przez pracę wychowawczą , ksztaltującą rozwój psychiczny i fizyczny. Dzieci uczyły się śpiewu , recytacji , słuchania opowiadań , miały zajęcia ręczne i rysunek. Funkcjonowały ok. 6 godzin dziennie najczęściej pomiędzy godziną 9 , a 15 tą.
W Polsce w zaborze pruskim , w którym był też Międzychód nie tylko ochronki , ale i organizujące się przedszkola napotykały na kłopoty organizacyjne , w tym wysokie koszty utrzymania. Przedszkól było mało , a uruchomienie nowej wymagało zezwolenia władz zaborczych , którego udzielano przede wszystkim Niemcom. Wielki wpływ na sytuację oświatową miała pruska akcja " kulturkamf " prowadzona od 1871 roku przez kanclerza Bismarcka i ogólna germanizacja. Często likwidowano polskie placówki nie tworząc nic w zamian , czasem utrzymywały się tylko te prowadzone przez polskie zakony z polskimi pedagogami. Wobec polskich dzieci nawet tych najmniejszych stosowano represje , szykany , rózgi , bicie , wynaradawianie , przestrzeganie obowiązku rozmowy po niemiecku. Wobec rodziców stosowano kary grzywny i więzienia. Taka polityka prowadziła do zaniedbań , uwsteczniania się ,zacofania , wręcz do zagrożenia ciemnotą i analfabetyzmu.
Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku i w wyniku zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego powstałe w Warszawie Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego powołało na stanowisko naczelnika Referatu Przedszkolnego Marię Weryho- Radziłłowiczową pisarkę , pedagoga i jedną z polskich prekursorek wychowania przedszkolnego w Polsce. Głównym jej zadaniem było wprowadzić jeden ujednolicony system oświaty dotąd rozbity na trzy zabory. W 1919 roku odbył się tzw. Sejm Nauczycielski , gdzie pierwszy raz pojawił się termin " przedszkole " i gdzie powołano sekcję wychowawczyń przedszkoli. Obliczono też liczbę przedszkoli na 1041 , które obejmowały opieką 33 944 dzieci do lat 7. Oficjalnie podstawy prawne funkcjonowania przedszkoli i samą nazwę " przedszkole " wprowadzono Ustawą o ustroju szkolnictwa z 11 maja 1932 roku.
W 1945 roku Ogólnopolski Zjazd Oświaty w Łodzi wysunął postulat obowiązkowego wychowania przedszkolnego i utrzymania przedszkoli przez samorządy , później przedszkola upaństwowiono. Ustawa o rozwoju oświaty i wychowania z 15 lipca 1969 określiła wychowanie przedszkolne jako pierwszy szczebel w jednolitym systemie oświaty i wychowania , została zauważona ważna rola przedszkoli i podkreślona stosowna ranga.
W wyniku przemian w Polsce w 1989 roku Społeczne Towarzystwo Oświatowe w Warszawie podjęło działania o rozwój obok przedszkoli państwowych przedszkoli społecznych , integracyjnych o dużej różnorodności w pracy dydaktyczno-wychowawczej. Ustawa z dn. 7 września 1991 roku o systemie oświaty i jej nowelizacja z 25 lica 1998roku do zakładania , prowadzenia i utrzymania przedszkoli publicznych na swoim terenie zobowiązała władze gmin. Obecnie mogą funkcjonować przedszkola publiczne jak i niepubliczne, a dzieci 6- cio letnie mogą uczęszczać do przedszkola albo do szkoły podstawowej.